voor Regien
Met jouw ogen kijken door de ruit
en denken dat je hetzelfde ziet
een kievit een koe een paard en
een groen weiland met schapen.
Zonlicht valt op eik en kastanje
en daarboven steekt de kerktoren.
Met jouw ogen kijken door de ruit
en weten dat jij anders ziet.
Je heimwee schetst de rijksstraatweg,
de verloren woorden van het dorp,
het plaatje van een akker in je hoofd.
Steeds draai je weg van hier naar iets
dat ik niet zie, terwijl jij kijkt naar
voorbij, naar iemand die er niet is.
Uit: de nagel van de tijd van Gerard Beentjes
